Pages

Sunday, March 15, 2015

A K U

Bila duduk sorang sorang,  mulalah rasa macam macam. 
Haru perasaan. 
Kepala melayang tah ke mana. Sebab aku selalu fikir. 
Kalau aku tak buat silap dulu, agaknya apa aku buat sekarang. 
Bila cerita fasal sambung study aku diam. Aku bukan tak nak. 
Aku cuma tak ada feeling nak study sekarang.
 Dan aku pun tak tahu berapa lama aku akan kerja kat situ. 
As long as aku rasa aku nak dan aku boleh buat. Tapi macam kawan aku cakap. 
Tak apa dah rezeki kau. 
And I was like, hmm, kau cakap senang sebab kau tak ada kat tempat aku, kau tak rasa semua tu. 
Sebabnya bila kau jadi aku, kau akan sakit kepala tanggung beban ni, kau akan bawa rasa serba tak kena ni sampai kau mati. Serba salah. Aku ada sebab aku sendiri. 
Determination tu aku pegang sejak sekolah. 
Dan aku akan cuba jadikan benda tu something yang tak sia sia. 
Aku sendiri tak tahu apa aku nak. 
Jadi jangan kau berani tanya, apa aku nak jadi.

Life.

Lepas kau jatuh tersembam menyembah ke bumi, kau berani bangun semula, kau mulakan langkah baru. Tanpa berundur walau seinci pun. Jangan pernah mengalah dalam hidup, walau kau sakit, walau kau terluka, ni hidup kau, kau yang coretkan corak kehidupan kau. Kau harus habiskan apa yang kau mulakan. Kau yang kawal hidup kau, bukan hidup kau yang kawal kau. As long as kau jadi "diri sendiri", tiada siapa dapat halang apa yang kau nak buat. Kau boleh buat apa yang kau rasa diri kau mampu. Yang penting kau yakin pada diri kau sendiri, peduli mulut orang. Diorang tak bagi kau makan pun. Kau susah kau tanggung sendiri rasa. Bukan diorang. Kau boleh buat. Kau bebas berlari. Kau bebas menari. Kau jadi diri sendiri. Tak susahkan orang lain. Keep going. Life is too short to care about "bullshit" out there.